شاعر: احمد محمود امپراطور

شهرالرمضان
در پرتـو حسن اش چه تجـلای عیان است
فرصت بر عفـــو گنــه ای بی خبران است
آرامـــش روح و دل صـاحب نظـــران است
در رزمگه ای کفــر چو شمشیر بران است
شهر الرمضان است، شهر الرمضان است
——————
باشد به مسلمان خـــــدا چون زر و زیــور
با عشق ببست عهــــد چو آیینـه و جوهر
اهــــــــــداء سلامت بـوُدَ از جــــانب داور
تا زنده ام و بهر منش خواهشِ جان است
شهر الرمضان است، شهر الرمضان است
——————
مـاه که پُـــــر از راز و نیاز است و تحول
سیـــــــرآب کند نخل شــرف را به تحمل
تا ســــوی خـــدا باز شود راهـــی توسل
تزکیه ای نفس و قوتـی روح و روان است
شهر الرمضان است، شهر الرمضان است
——————-
ممنونــم و مشــکور تو، ای خالق یکتـــا
دادی ز کــــرم زندگی یی نغـــز و شکیبا
افطــار ز خــوان تـو بـوُدَ پــــاک و مصفا
با گـوش ادب گـــوش بده وقت اذان است
شهر الرمضان است، شهر الرمضان است
——————–
محمــودم و مــرهون، من از مـــاه صیامم
از عطــــر گــل روزه بــــوُدَ تـــازه مشامم
آزاده و فـــــارغ ز همــــــــه حلقه و دامم
از لطف خداوند طبعـــــم بال فشان است
شهر الرمضان است، شهر الرمضان است
——————
*********

مستزاد:
گشتـــم خبـر که گــاه، گــاه می آیی - - پنهــان، پنهـان 
بی توســــن و، بـدونِ سپاه می آیی - - آســان، آســـان
لیلی وش من دلم برایت خون است - - آه مجنون است
در شـــامِ فــراق چون پگاه می آیی - - تابـــان، تابــان
اینبــار که آمـــدی کنـــارم می باش - - دل را مخراش
کی گردی نهان چو پادشـاه می آیی - - قربــان، قربـان
محمود به مذهبِ تــــو باشد پیــــرو - - دیـگر تو مـرو 
یوسف شـده ای، نـورِ نگاه می آیی - - کنعـان، کنعـان
---------------------------------       ----------
۴/۱۴/۲۰۲۰
*********

دعا

بیــــا به درگـــــه ای پروردگار گریه کنیم 
بیــــا به روزی بــــدی روزگار گریه کنیم
فریب روشنیء شمع کشتـــــــه را نخوریم  
به صبح تیــــره تــر از شام تار گریه کنیم 
در این بهار که کمتر ز روز محشر نیست
 چو رعد و برق به لیـل و نهار گریه کنیم
طـــراوتِ  چمـــن و بــاغ میـرود از دست 
به شاخه شاخه ای کـاج و چنار گریه کنیم 
به آن فقیـــــر که افتـــاده در حوالــی شهر 
بـــدان غنــــی که ندارد وقـــار گریه کنیم 
به زخم هـــــــای تن خلق الیتـــــام شــویم 
به چشم چـار مهــــاجر، دیـــار گریه کنیم  
به حال زار سیاســـی وشــــان بی تدبیـــر 
به وضــــــع ملت زیـــــر فشار گریه کنیم 
کجـــــا رویم که بــــا درد مبتــــــلا نشویم
چه ها کنیم و چه سازیـم و چار گریه کنیم 
شدیم دست و گریبــــان به درد خون آشـام 
به بختِ نـــا رسِ آفت ســـــوار گریه کنیم 
به روی نعش خود هر کس جنازه میخواند
به وضــع بی کســیء مرگبـــار گریه کنیم
به گریه، گریه قیـــام و رکوع به پا سازیم 
به سجده، سجده به درگاهی یار گریه کنیم  
به روی سنگ لحد رخ نهــــاده ای محمود 
بیــــا به نیستــی خــود مــــزار گریه کنیم
--------------------------------------
۴/۱۲/۲۰۲۰

************

ز عشق اش یک عمر شد دل میان موج خون دارم
نفس می ســوزم و از سعــــی طاقت رهنمون دارم
مـــــرا از بیســـوادی ره ندادن ســـــوی دانشــــگاه 
ولــــی امــــــــروز از بی دانشــــی دارالفنون دارم
دعــــا کـــن من بمیــــرم ختــــم گردد ماجــرای ما 
اگـــــر چه تا قیـــــامت منـــــزلی در ارغنون دارم
بخواهی یا نخواهی چون غبـــــــار هر جا پریشانم 
نهـــــان در ذره ام جولان صــــد دشت جنون دارم 
فراغت کو خیـــــــال دل پر از ســــــوادی عالم را
به هر جا بشکند دل شیشــــــه ای در آزمون دارم
مرا اوهــــــام میــــگرد ز بس در اجتماع هـــر دم
تفــــــــکر همـــــــــرهی احباب در حد قرون دارم 
عرق آلـــــود و پر اشک و پرشان حال و پر دردم
عجــــب بایـــد نـــکردن آشیــــــان بی ستون دارم
صراحی مشـــــــربم در کوی دلبـر سجده ها سازم 
نگیـــن در خاتـــــــم طالــــع ز بخت واژگون دارم
لبــــــاس فقر بر تن وجــــدِ استغنــــــــاست منـــالم
 به کم آســـــوده ام با کمتـــرین هایش سکون دارم
زمستــــــــانم بهارست و بهارم روضه ی رضوان 
به چشـــم بستــــه ای خود آسمــــــان نیلگون دارم 
ســــرم شد امپراطور و تنـــــم محمود و جان احمد
دو عــالم شـــــور هستی در خم عشقش فزون دارم
-------------------------------------------
۴/۸/۲۰۲۰

**********

روزیکه من ز درگهی عشقت بدر شدم 
در کوچــه های در بـدری در بدر شدم 
با نردبـــانِ نالــــه برفتــــم ز خویشتن
تا جـــــای که ز عالــــمِ بـالا خبر شدم 
آنجا که سوخت کــامِ من از آتش فراق 
از آبِ دیـــده نخـلی امیــــدِ گهـــر شدم 
در موج حادثــــات شکستـــم هزار بار 
امــــا هــــزار بــار به ره پی سپر شدم
از کانِ واژگـانِ سخن عشق چیــــده ام 
با کـاروانِ  بیت و غـــزل همفسر شدم 
محمود بی مقـــاتله در گــــردش زمان
با جیب خالــی صاحبِ گنــجِ هنر شدم 
-----------------------------------
۴/۷/۲۰۲۰

**********

مخمس
بشکسته_اند_شـان_و_شـکوه_و_غرور_را
بربـــــــاد داده انـــــــد زمـــــــــام امـــــــور را
بر بستـــــــه اند چشمـــــه ای خورشیـد و نور
بیمــــــــــار کـــــرده اند همــــه افکار جور را
دنگانده انــــد در همــــه جــــــا زنگ چور را
------------------------------------------
از بـوی معـــــــرفت به مشـــــــامم نمی رسد
از شهـــــد زندگــــــانی به کامــــــم نمی رسد
مـــــلا و محتســــب به مقــــــــــامم نمی رسد
هـــــــر جاهلی به نیمـــــه ای گـامم نمی رسد
باشد خـدا غیـــــــــور، نگهبـــــــــان غیور را
------------------------------------------
هیچ احتـــــــــرامی نیست بری مـــادر و پدر
بــــاد است بوی حادثــه، خاک است پر خطر
فرقـــی زیـــاد نیست به خــر مهـــــره و گهر
دارا غـــــریب و دزد کنـــــــون گشته معتبر
مشکل که فهـــــــم و عقل رســـانی ستور را
------------------------------------------
شمشـــــــماد سبـــــــز و قامت زیبــــا کاج کو
یـــار و رفیــــــق کاکه و نیـــــــــکو مزاج کو
این درد هــــــای کهنــــــه ای ما را علاج کو
بر شـــــــام تـــار زندگی یی مـــــا سراج کو
از جهــــــل و از نفــــــــاق نه بینی سرور را
------------------------------------------
عهد و وفــــــا و دوستــــــی بر باد رفته است
نخچیــــر زخمی خانــــه ای صیاد رفته است
مظلوم به پـــــــای بوســــــی جلاد رفته است
انسانیــــت تو گــــویی ز بنیـــــــاد رفته است
صبـــــــــر و قــــــــرار نیست دل ناصبور را
------------------------------------------
جز درد و غم ز شــــــادی به ما امتیاز نیست
از پیــــــــر تا جوان نگری ســـر فراز نیست
درد و الم فــــــــزون، عمل و احتـــراز نیست
معشوقـــــــــه ها زیــــــــــاد ولی دلنواز نیست
آخـــــــــر کجــــــــــا برم سخن بی حضور را
------------------------------------------
خشـــکیده شـــــد باغ و چمن دشت شــد کویر
شد بـــــای به بضــــاعت و، دارنده شــد فقیر
قـــــــدرت فتاد دست شـــــر انداز و بد ضمیر
پر گشتـــــه است این وطن از بیــوه و صغیر
وا کـــــــرده اند بــــــر همـــــگان راه گور را
------------------------------------------
شهــــــر و دیــــــار را بگرفت است نـاسپاس
قدر و شرف کنــــون شده در جامــــه و لباس
هــر یک به جان یکدیگر هستنــــد در اقتباس
کمتر بیابی حق بین و حق گوی و حق شناس
دهشــــت گرفتـــــــه جـــــا و مکانی شعور را
------------------------------------------
هــر بی کمال رهبـــــــــــــر و مولا نمی شود
هــر چشــــمِ کـــــور نــــرگس شهلا نمی شود
هــر خــــــار زار دامنِ صحــــــــرا نمی شود
هر کاســـــه ای شکستــــــه ای مینا نمی شود
سنجیــــــده ام من رهــــــی نـزدیک و دور را
------------------------------------------
تــا کــه وطن به دست بــــــد و بدسگــــال شد
یــکروز ما به گونــــــه ای چند ماه و سال شد
آواز زاغ بـــــــر ســــــر مــــا نیــــک فال شد
هــــر دم نفس کشیــــدن مایــــــان وبــــال شد
بگـــــــداخت است وحشت ظالــــــــم تنور را
------------------------------------------
از خـــون هــــای ریختــــه پیمـــانه می زنند
تکیـــــه به تخت و کرســـی شاهانه می زنند
صدهــــــا سلام و سجـــده به بیگانه می زنند
خنــــــــده به حــــــال محمود دیوانه می زنند
غــــافل از آن که کی برسنــــــد طبع زور را
------------------------------------------
**********

ما در میــــــانِ اهـــــلِ بشــــــر بد گذاره ایم 
جمــــــعِ در اجتمــــاعِ ز هـــــم پاره پاره ایم
چیـــــزی به ذهن‌ من نرسد غیـــر این کلام 
ته مانـــــده ای حســــادتِ جهــلِ دوبــاره ایم 
حتـــا طنابِ یک خــرِ لنگ نیست دست مان 
لیکن بفــــکرِ موتــــــر و ریل و طیـــاره ایم 
یک گــــام هم به خیر و صلاح بـــر نداشتیم 
در بستــی هــــــای خود ســـرِ نفسِ اماره ایم 
در شهـــــرِ خویش دست به ویرانگری زنیم 
در مُلکِ غیــــر نوکــــرِ در صف قطاره ایم 
در گوشه گوشه کشور ما جنگ و آتش است 
مــــا در غــمِ فلسطین و هنــــد و شهـاره ایم
بــا نیـــم نان جــو به گــــدایی نفس کشیــــم
در اداء به فتــــــــــح سمـــــا و سیـــــاره ایم 
از ما چه مانده غیر همین لاف و خود سری 
تاریــــخِ پر تشنــــج  و در خون اجــاره  ایم
هـــــر روز، مـــا به خونِ جــگر ناشتا کنیم 
هر شــــام، در مصیبتِ خویش و تبــاره ایم
والله که ننــــگِ عالــــم و خاتــــم شدیم مـــا 
 از بس شقــــی و عاصی و کوته نظاره ایم 
آن مـــردمانِ مُلکِ دگـــــر رفت تا به چــــرخ  
مایـــــان هنــــوز در خـرِ شیطان سواره ایم 
محمود سیـــر و پونه کشیــــدی درین غزل 
آری به پیش اهلِ جهــــــان هیــــچ کاره ایم
----------------------------------------
۳/۲۵/۲۰۲۰
***********

تبریک_بـاد_سـال_نو_و_نوبهار_تان 
پاینـده باد در همـــه وقت روزگار تان
دیگر فــراق قصه ای دیروز تان شود
از دور هــــــــای دور بیــاید نگار تان
یک دستان به جام میءلاله گون عشق
دست دیگر همیشـه به گیسوی یار تان
صلح و، وفاق و دوستی یابید مستــدام
تا کهکشـــان عشق رســــد افتخار تان
در شاخسار گلشن اندیشـــه های نیک
چهچه زند بلبــــل و قمری و سار تان
درد و بلا وغصه ای تان دور باد دور
لطف عمیــم حق بشود ســایه دار تان
هر دم برایتان برسد خوش ترین پیـام
این است آرزوی منــی همــــدیار تان
با دست خالی ســـوی عزیزان نیامدم
محمود کرد تحفه ای خود را نثار تان 

******